Συνήθεια VS Αλλαγή
Πολλές φορές σκέφτομαι πως θέλω να ζήσω κάτι διαφορετικό απ' ότι έχω ζήσει ως τώρα κι όταν έρχεται η στιγμή για αυτό το μικρό βήμα κολλάω και προτιμώ να παραμείνω στην ασφάλεια της προηγούμενης κατάστασης. Θέλει τόλμη και θάρρος η ζωή, όμως όταν δυσκολευόμαστε να ρισκάρουμε πως συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας; Τον "χτυπάμε" λέγοντας "μμ να,πάλι τίποτα δεν έκανες!" ή ακούμε αυτό που έχει να μας πει "είμαι φοβισμένος"; Έναν φίλο μας δεν θα τον πιέζαμε όταν βλέπαμε πως δυσκολεύεται να κάνει κάτι. Αντίθετα θα τον ενθαρρύναμε και θα του λέγαμε μπράβο για όσα έχει καταφέρει ως τώρα. Μια φράση που πόσες φορές έχεις πει στον εαυτό σου; Είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε αρνητικά τον εαυτό μας είτε γιατί αυτό μάθαμε είτε γιατί αυτό θεωρούμε ως το καλύτερο για την ανάπτυξη μας αλλά ακόμα και αυτό είναι μια συνήθεια. Πως απο εκεί που έχω συνηθίσει να υποβιβάζω τον εαυτό μου, να τον επικρίνω και να έχω μόνο απαιτήσεις από αυτόν ξαφνικά πάω να τον ακούσω, να του