Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο
''Και βέβαια είναι τρελλό να στενοχωριόμαστε για όσα χάσαμε και να μη χαιρόμαστε για όσα μας βρίσκονται διότι δε μπορεί να γίνεται σημαντικό και πολύτιμο το καθετί στη ζωή μας,όταν χάνεται,ενώ όσο το έχουμε δεν του δίνουμε καμία σημασία αφού σε κανένα πράγμα δεν προσθέτει αξία η απώλειά του. Ρυθμίζουμε τη ζωή μας αναφορικά με τους άλλους παρά με τον εαυτό μας επειδή συνηθίσαμε να ζούμε στην αυτοεγκατάλειψη.
Οι φρόνιμοι και όσα δεν υπάρχουν ακόμη, με το να σκέπτονται καθαρά και ζωηρά τα κάνουν να υπάρχουν για αυτούς. Να ενεργούμε όπως οι μουσικοσυνθέτες, αμβλύνοντας πάντοτε τα χειρότερα, με την δύναμη των καλύτερων και υπαγάγοντας τα φαύλα στα σωστά. Να κάνουμε ρυθμικό και αρμονικό για τους εαυτούς μας το μείγμα της ζωής. Αυτός που έχει μυαλό εύχεται τα καλύτερα αλλά περιμένει και τα χειρότερα, χρησιμοποιεί δε και τα δύο αφαιρώντας την υπερβολή.Δεν πρέπει καθόλου να υποτιμούμε ούτε να εξευτιλίζουμε την ανθρώπινη φύση θεωρώντας πως δεν έχει τίποτα το ισχυρό, μόνιμο και υπέρτερο της τύχης....
Πράγματι είναι ο φόβος του θανάτου και όχι ο πόθος της ζωής που κάνει τον ανόητο να προσκολλάται στο σώμα του με αποτέλεσμα να στεναχωριέται για ό,τι συμβαίνει και να φοβάται για ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει. Ούτε η πολυτελής κατοικία, ούτε το πολύ χρήμα, ούτε το κληρονομικό αξίωμα, ούτε το μέγεθος της εξουσίας παρέχουν στη ζωή τόση γαλήνη και χαρά όση παρέχει η καθαρή ψυχή που είναι απαλλαγμένη από πράξεις και σκέψεις πονηρές και η οποία διατηρεί το ήθος, την πηγή της ζωής, ατάραχο και αμόλυντο. Ο ίδιος ο κόσμος είναι ο αγιώτατος και θεοπρεπέστατος ναός στον οποίον εισέρχεται ο άνθρωπος με τη γέννηση του..
Η ζωή είναι μύηση και τέλεια τελετουργία για αυτό και πρέπει να είναι γεμάτη ψυχική γαλήνη και χαρά.'' -Πλούταρχος.
Οι φρόνιμοι και όσα δεν υπάρχουν ακόμη, με το να σκέπτονται καθαρά και ζωηρά τα κάνουν να υπάρχουν για αυτούς. Να ενεργούμε όπως οι μουσικοσυνθέτες, αμβλύνοντας πάντοτε τα χειρότερα, με την δύναμη των καλύτερων και υπαγάγοντας τα φαύλα στα σωστά. Να κάνουμε ρυθμικό και αρμονικό για τους εαυτούς μας το μείγμα της ζωής. Αυτός που έχει μυαλό εύχεται τα καλύτερα αλλά περιμένει και τα χειρότερα, χρησιμοποιεί δε και τα δύο αφαιρώντας την υπερβολή.Δεν πρέπει καθόλου να υποτιμούμε ούτε να εξευτιλίζουμε την ανθρώπινη φύση θεωρώντας πως δεν έχει τίποτα το ισχυρό, μόνιμο και υπέρτερο της τύχης....
Πράγματι είναι ο φόβος του θανάτου και όχι ο πόθος της ζωής που κάνει τον ανόητο να προσκολλάται στο σώμα του με αποτέλεσμα να στεναχωριέται για ό,τι συμβαίνει και να φοβάται για ό,τι πρόκειται να επακολουθήσει. Ούτε η πολυτελής κατοικία, ούτε το πολύ χρήμα, ούτε το κληρονομικό αξίωμα, ούτε το μέγεθος της εξουσίας παρέχουν στη ζωή τόση γαλήνη και χαρά όση παρέχει η καθαρή ψυχή που είναι απαλλαγμένη από πράξεις και σκέψεις πονηρές και η οποία διατηρεί το ήθος, την πηγή της ζωής, ατάραχο και αμόλυντο. Ο ίδιος ο κόσμος είναι ο αγιώτατος και θεοπρεπέστατος ναός στον οποίον εισέρχεται ο άνθρωπος με τη γέννηση του..
Η ζωή είναι μύηση και τέλεια τελετουργία για αυτό και πρέπει να είναι γεμάτη ψυχική γαλήνη και χαρά.'' -Πλούταρχος.
