Guilty guilty in the world

Οι ενοχές που σου αποδίδουν τρίτοι δεν είναι εύκολο πράγμα. Μπορούν να σε στοιχειώσουν με τέτοιο τρόπο που να μην καταλάβεις τίποτα. Και αυτό μπορεί να γίνει με άμεσο ή με έμεσσο τρόπο.

Πάντα και παντού θα υπάρχουν άτομα που θα προσπαθούν να σε ενοχοποιήσουν. Γιατί δε θέλουν να σε δουν να κάνεις κάτι διαφορετικό, κάτι που ενδεχομένως να ήθελαν να κάνουν και οι ίδιοι και να μη βρήκαν ποτέ το θάρρος και τη δύναμη. Και πίστεψε με είναι πολύ πιο εύκολο να ενοχοποιήσω εσένα για τη συμπεριφορά σου παρά να δω τη δική μου συμπεριφορά. Και ξέρεις οι ενοχές ξεκινάνε απο πολύ κοντά μας. Από την απλή φράση των γονιών "πάλι θα βγεις;" σαν να σου λένε "πάλι θα με αφήσεις;" ή "δε θα έρθεις στο οικογενειακό τραπέζι; Θα είναι όλο το σόι εκεί". Να νιώθεις άσχημα για το πιο βασικό δικαίωμα σου, τη βούληση, την ελευθερία της έκφρασης σου. Σε περίπτωση που φέρεις κάποια αντίδραση θα είσαι ο "αντιδραστικός", αυτός που "πήρε την κάτω βόλτα", "που άλλαξε". Αυτό το "άλλαξε" πόσο γνώριμη λέξη. Ναι αλλάζω! Καθημερινά αλλάζω και θα έπρεπε να χαίρεσαι για αυτό όχι να θες να με τραβάς πίσω!  

Ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται στο περιβάλλον σου έχει κάποιες προσδοκίες από εσένα και όταν δε γίνονται τα πράγματα όπως τα έχει στο μυαλό του σε ενοχοποιεί για αυτό. Πιο απλό δεν είναι να πεις "ξέρεις κάτι δε νιώθω πολύ καλά θα μπορούσες να μου φτιάξεις ένα τσάι;" από το να πεις "κάθομαι εδώ και είμαι χάλια και ούτε ένα τσάι δε μου έφερες, αλλά βέβαια πάντα στον κόσμο σου ήσουν, τι να περιμένω από εσένα". Με το δεύτερο τρόπο και κάνεις τον διπλανό σου να αισθανθεί άσχημα και εν τέλει δεν ικανοποιείται η ανάγκη σου. Σαφώς και έχεις ανάγκες όπως όλοι μας αλλά την επόμενη φορά σκέψου λίγο διαφορετικά. Πες στον διπλανό σου αυτό που θες ξεκάθαρα χωρίς να τον ενοχοποιείς για όσα δεν κάνει "σωστά". Σε ενοχλεί αν δεν ασχολείται μαζί σου όπως θα ήθελες; Μπορείς να πεις "θα ήθελα να μου μιλάς περισσότερο, όταν έρχομαι σπίτι να με ρωτάς πως ήταν η μέρα μου γιατί και εγώ θέλω να σου μιλάω" αντί "όλο ασχολείσαι με τη δουλειά σου και τη ζωή σου σαν να μην υπάρχω εγώ, είσαι το πιο μίζερο άτομο που έχω γνωρίσει". Βλέπεις, ο τρόπος που θα πεις αυτό που θες έχει μεγάλη σημασία, γιατί όταν ενοχοποιείς τον άλλον επειδή ασχολείται με τη ζωή του το μόνο που θα καταφέρεις είναι να τον κάνεις να νιώσει άσχημα για αυτό και να αρχίζει να κατηγορεί τον εαυτό του. Γιατί να κατηγορεί ένα άλλο άτομο τον εαυτό του για κάτι που εσύ δε μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου; 

Σκέψου λίγο...αν θες αγάπη δείχνεις στον απέναντι σου ότι θέλεις αγάπη ή δείχνεις ότι δε θέλεις το μίσος/την αδιαφορία του κλπ; Αν εστιάζεις στο τι δε σου προσφέρει τον κάνεις να νιώθει ότι όντως δε σου προσφέρει τίποτα και εν τέλει νιώθει πολύ πιο άσχημα από αυτό που ενδεχομένως να ένιωθε πριν. 

Και επειδή καταλαβαίνω ότι καθένας απο μας έχει από πάνω του ένα συννεφάκι ενοχών, που ενδεχομένως να τον κρατάνε πίσω από πολλα πράγματα, να τον τρομάζουν και να τον φοβίζουν θα πω απλά αυτό: την επόμενη φορά που κάποιος θα σε ενοχοποιήσει για τη συμπεριφορά σου σκέψου ΠΟΙΟΣ το λεει και ΓΙΑΤΙ. ΙΣΧΥΕΙ αυτο που λεει; Θα δεις πως τις περισσότερες φορές δεν ισχύει αυτό που σου λέει,απλώς είναι ο μοναδικός του τρόπος να επικοινωνήσει μαζί σου, δεδομένου ότι δε μπορεί να σου πει αλλιώς "θέλω αυτό" , "φοβάμαι αυτό". 

Αν κάτσεις και δεις μια μια τις ενοχές σου θα καταλάβεις πως οι περισσότερες, αν όχι όλες, δημιουργήθηκαν από φόβους και ανασφάλειες τρίτων που μετέφεραν σε εσένα και όχι από την δική σου συμπεριφορά. 

Τι λες λοιπόν, τι θα γίνει από εδώ και στο εξής;